Kim jest neurologopeda?

PrzezDominika Bogusz

Bardzo często, gdy macie wątpliwości, czy Wasze dziecko rozwija się prawidłowo, pierwszą osobą – u której szukacie rady – jest pediatra. Jesteście na wizycie, tłumaczycie, że dziecko  ma problem z jedzeniem, nie mówi, wszystko pcha do buzi. Sami nie jesteście pewni, na ile zachowanie dziecka jest prawidłowe, a na ile „coś się dzieje”. W takich sytuacjach lekarz może Wam zasugerować wizytę u neurologopedy. Czyli kogo?

Neurologopeda to specjalista pracujący nie tylko z dziećmi, ale i z dorosłymi. Zainteresowania neurologopedów skupiają się głównie na zaburzeniach mowy, wynikających z incydentów neurologicznych. Poniżej znajdziecie  informacje, kiedy warto zgłosić się na konsultację.

Noworodek

  • jest wcześniakiem,
  • podczas porodu doszło do niedotlenienia,
  • je bardzo długo, nie potrafi prawidłowo zassać piersi lub butelki, odmawia jedzenia,
  • pokarm wylewa się z buzi, łyka dużo powietrza, ma na wardze bąbel,
  • oddycha przez usta,
  • nie odwraca głowy w kierunku bodźca,
  • mama ma poranione brodawki, karmienie sprawia ból,
  • nie głuży,
  • ma skrócone wędzidełko języka,
  • ma obniżone napięcie mięśniowe.

Niemowlę

  • nie gaworzy, nie wypowiada samogłosek,
  • nie pobiera pokarmu z łyżeczki,
  • odmawia jedzenia, krztusi się, nie potrafi gryźć i żuć, bardzo się ślini,
  • nie uśmiecha się,
  • nie reaguje na dźwięki otoczenia,
  • nie rozumie wyrazów popartych gestem i prostych wyrażeń dźwiękonaśladowczych.

Dziecko 1-3 r.ż.

  • bardzo często choruje,
  • nie wypowiada pierwszych słów, nie łączy wyrazów, nie buduje prymarnych zdań lub nastąpił regres w umiejętnościach językowych,
  • mówi dużo, ale niezrozumiale,
  • nie rozumie komunikatów,
  • ma niedosłuch,
  • nie chce jeść, je tylko wybrane produkty, jest niechętne na nowości,
  • potrzebuje dostymulowania się w sferze orofacjalnej,
  • oddycha przez usta, wsuwa język między zęby.

Dziecko 4-6 r.ż.

  • mówi niewyraźnie lub bardzo mało, w mowie nie pojawiają się głoski [sz, ż, cz, dż, r],
  • w wyniku choroby lub urazu doszło do incydentu neurologicznego,
  • nie różnicuje prawidłowo głosek,
  • ma bezdechy senne, chrapie,
  • nie rozumie konstrukcji gramatycznych i zdaniowych.

Dziecko w wieku szkolnym

  • ma trudności w nauce, zwłaszcza podczas czytania i pisania,
  • nie pamięta lub nie rozumie słuchowych komunikatów,
  • ma wadę wymowy,
  • boi się mówić, zacina się,
  • ma trudności z koncentracją, uwagą.

Dorosły i senior

  • ma wadę wymowy,
  • jąka się,
  • jest po incydencie neurologicznym – boryka się z afazją lub dyzartrią,
  • ma problemy z połykaniem,
  • ma zaburzenie głosu – dysfonie,
  • ma trudności w obrębie funkcji poznawczych (demencja),
  • cierpi na chorobę neurodeneracyjną.

Jeżeli zauważysz którekolwiek z tych objawów lub chcesz rozwiać swoje wątpliwości – zapisz się na konsultację do neurologopedy!